Jelenie a sarny
Sarna często jest uważana za samicę jelenia, jednak jest to osobny gatunek. Jeleń szlachetny, król naszych lasów, występuje zarówno na nizinach, jak i w górach (aż do granicy lasów). Samiec jelenia, zwany bykiem, może ważyć nawet 160 kg. Jego „żona”, czyli łania jest o połowę, od niego, lżejsza. W ciągu roku samica rodzi jedno lub dwoje młodych, zwanych cielętami. W zależności od pory roku zmienia się pożywienie jeleni. Wiosną, latem i jesienią zjadają trawy, zioła, owoce krzewów i grzyby, natomiast zimą głównie mech, porosty a także gałązki i korę drzew. Sarny natomiast żyją zarówno w lasach jak i na polach uprawnych i łąkach. Są dużo mniejsze od jeleni. Samiec sarny nazywany jest kozłem i waży maksymalnie 25 kg. Samica sarny, czyli koza, w ciągu roku rodzi od jednego do trzech młodych, które zwą się koźlętami. Sarny odżywiają się głównie urozmaiconym pokarmem roślinnym (trawy, zioła, pędy jeżyn i malin) i grzybami. Lubią lizać sól i pić czystą wodę. Samce jelenia i sarny na głowie mają poroże (jeleń wieniec, sarna parostki). Świadczy ono o sile i etapie rozwoju męskiego osobnika. Może służyć do obrony oraz do walki o samice podczas rui (godów). Zarówno kozły sarny, jak i byki jelenia, każdego roku zrzucają stare poroże a nakładają nowe. Sarny zrzucają poroże jesienią a zimą odrasta im nowe. Natomiast jelenie gubią poroże w marcu a do końca lipca wyrasta im nowe. Okres godów u jeleni nazywany jest rykowiskiem. Zaczyna się w drugiej połowie września i trwa cztery tygodnie. Zarówno sarny, jak i jelenie, przez cały rok prowadzą aktywny tryb życia. Większą aktywność wykazują o zmierzchu i w nocy, w ciągu dnia ukrywają się, zazwyczaj w leśnej gęstwinie lub w łanach zbóż. Dobrze pływają choć jelenie robią to chętniej. Zarówno sarny, jak i jelenie, należą do zwierząt płochliwych. Nagle przestraszone tracą orientację i pędzą na oślep, często uderzając w drzewa i inne przeszkody.
